Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010

ΤΡΑΥΜΑΤΑ – Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Η ανάρτηση εν εμπνευσμένη που ένα βιβλίο Ψυχολογίας που εδιάβασα για τα ΤΡΑΥΜΑΤΑ. Μια Ψυχολόγος λοιπόν, μετά από πολλά χρόνια πείρας και εμπειρίας με ‘’ασθενείς’’ της αποφάσισε να εκδώσει το… πόρισμα της πάνω στο εν λόγω θέμα.

Σύμφωνα λοιπόν με τούτο το βιβλίο, τα πέντε κύρια τραύματα που εκδηλώνονται στη ζωή μας είναι:
  ΑΠΟΡΡΙΨΗ – ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ – ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ – ΠΡΟΔΟΣΙΑ - ΑΔΙΚΙΑ
Το κάθε τραύμα δημιουργεί και ένα προσωπείο το οποίο και φορούμε για να μεν πληγωθούμε περισσότερο ή για να προστατευτούμε κάθε φορά που νιώθουμε ότι απειλούμαστε ή ότι το τραύμα πονεί μας…  Τα προσωπεία αυτά είναι τα εξής:  ΑΠΟΤΡΑΒΗΓΜΕΝΟΥ – ΕΞΑΡΤΩΜΕΝΟΥ – ΜΑΖΟΧΙΣΤΗ – ΑΔΙΑΛΛΑΚΤΟΥ - ΕΛΕΓΧΟΝΤΑ

Το κάθε προσωπείο έχει τα δικά του χαρακτηριστικά, χρησιμοποιεί συγκεκριμένο λεξιλόγιο, έχει συγκεκριμένο φόβο, συγκεκριμένο τρόπο που τρώει, που χορεύει, που αγαπά, που κάμνει σεξ, που εκδηλώνεται γενικότερα…

Που τούτα τα πέντε τραύματα που παρουσιάζει η συγγραφέας, κάποιοι από εμάς έχουμε μόνο το ένα, κάποιοι έχουμε το ένα ενώ παρουσιάζουμε και στοιχεία από τα άλλα, κάποιοι έχουμε πιο πολλά και πάει λέγοντας.

Η συγγραφέας συσχετίζει την ύπαρξη των τραυμάτων μας με εμπειρίες που είχαμε βρέφη ή και έμβρυα ακόμα με τους γονείς μας καθώς και με … τις προηγούμενες μας ζωές. Αν και το τελευταίο ξινίζει με λλίο, επειδή δεν έχω τεκμηριωμένη άποψη για το αν τίθεται θέμα προηγούμενων ζωών η όχι, άφησα το στην άκρη και εσυνέχισα το διάβασμα!
Προσωπικά εκαταστάλαξα εύκολα στο τραύμα μου αν και ανακάλυψα και μερικά στοιχεία του χαρακτήρα μου στα υπόλοιπα τραύματα. Έτσι έκαμα σημειώσεις σε 10 σελίδες Α4 (ΝΑΙ, ΕΙΜΑΙ ΠΡΙΧΤΗΣ) για τα βασικά χαρακτηριστικά του τραύματος μου – τα οποία βλέπω στον χαρακτήρα μου.

ΠΡΩΤΗ ΣΕΛΙΔΑ από τις …Ψ-ημειώσεις μου

Εσυγκεκριμενοποίησα το βασικό λεξιλόγιο που χρησιμοποιεί ο καθένας με το δικό μου τραύμα, τον φόβο μου, τον τρόπο που τρώω, την … τοποθέτηση μου πάνω στα υλικά αγαθά, το χρήμα… Το βιβλίο συγκεκριμενοποιεί επίσης τον σωματότυπο του κάθε τραύματος (εμάς των … κουβαλητών του δηλαδή), στοιχεία για την φωνή μας, τον τρόπο που χορεύουμε, τον τύπο του αυτοκινήτου που μας αρέσκει καθώς επίσης το πως είμασταν ως παιδιά…


ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΕΛΙΔΑ

Τα τραύματα μας, μας εμποδίζουν να είμαστε ο εαυτός μας. Αυτό μας μπλοκάρει και μπορεί να οδηγήσει σε ασθένεια. Κάθε τραύμα προκαλεί ιδιαίτερες παθήσεις και ασθένειες που εξαρτώνται από την εσωτερική μας αντιμετώπιση .
Εκτός τούτου, γράφω διάφορα στοιχεία γενικευμένα για τα τραύματα ως τραύματα…


ΤΡΙΤΗ ΣΕΛΙΔΑ
Γράφω για το προσωπείο (πάλε γενικά) και την επίδραση του στον εαυτό μας…

ΤΕΤΑΡΤΗ ΣΕΛΙΔΑ
ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΠΡΟΣΩΠΕΙΟΥ
Βασικά στοιχεία του ανθρώπου που είναι δηλαδή αποτραβηγμένος, εξαρτώμενος, μαζοχιστής, ελέγχοντας…

ΠΕΜΠΤΗ ΣΕΛΙΔΑ
Οι συνήθειες που έχουμε με το εκάστοτε τραύμα…
Συγκεκριμένοι τρόποι με τους οποίους σκεφτόμαστε ή αντιδρούμε επάνω σε διάφορες καταστάσεις και θέματα.

ΕΚΤΗ ΣΕΛΙΔΑ
Η σχέση με τον γονέα ο οποίος ευθύνεται για το τραύμα.
Όπως ανέφερα, η συγγραφέας πιστεύκει ότι για το κάθε τραύμα ευθύνεται ο ένας από τους δύο γονείς. Για παράδειγμα, οι μαζοχιστές πρέπει στο τέλος της ημέρας να αναζητήσουν θεραπεία στο τραύμα τους μαζί με τον γονέα του ίδιου φύλου ή του αντίθετου  με αυτούς φύλου (συγκεκριμενοποιεί) γιατί εν τούτος που το ενεργοποίησε.

ΣΕΛΙΔΑ 7 – 10
 
Αφορούν στη Θεραπεία των τραυμάτων την οποία εχώρισα σε πέντε στάδια:
1. Αναγνώριση τραύματος
2. Αποδοχή
3. Αποφασίζω ότι ΘΕΛΩ ΝΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΩ


Για τα επόμενα δύο εσημείωσα τα εξής:


4. Για την εξαφάνιση ενός προβλήματος πρώτα θα πρέπει να το αποδεκτούμε και έπειτα να το περιβάλουμε με αγάπη (ακόμα και εαν δεν συμφωνούμε ή κατανοούμε την αιτία).

5. Σήμερα το προσωπείο περισσότερο μας πληγώνει παρά μας βοηθάει. Πρέπει να αποφασίσουμε ότι μπορούμε να επιβιώσουμε ακόμη και εάν νιώθουμε πόνο. Δεν είμαστε πια μικρά παιδιά. Μπορούμε πλέον να ασχοληθούμε με το τραύμα μας, ως ενήλικοι, με περισσότερη πείρα, ωριμότητα και διαφορετική θεώρηση της ζωής. 

Ακόμα να αφιερώσω χρόνο στη θεραπευτική διαδικασία γι’ αυτό τον λόγο εν μπορώ να εκφέρω άποψη. Για το μόνο που θέλω να σας βεβαιώσω είναι πως ήταν ένα υπέροχο ταξίδι η ανάγνωση του συγκεκριμένου βιβλίου. Ένα ταξίδι μέσα που το οποίο είδα το παρελθόν μου, είδα εμένα σε διάφορες ηλικίες, φάσεις και στιγμές μου, εθυμήθηκα πως εσκέφτουμουν για διάφορα ζητήματα και ανθρώπους και εσυυνειδητοποίησα πόσο άλλαξα… 

Είδα επίσης πράματα τα οποία εν κρυμμένα μέσα μου, εν τα εσυνειδητοποιούσα η επροσπαθούσα να τα αγνοήσω ή να τα κρύψω αλλά ΗΤΑΝ ΤΖΙΑΜΈ… Ήταν σαν να ήταν ένας δαίμονας (εεεμ… Ιησούς Χριστός Νικά (-: ) μέσα στον χώρο και εψιθύριζε μου συνεχώς τα πάθη μου, τις αδυναμίες και τα προβλήματα μου.

Εννοείται πως εν κάτι το οποίο πληγώνει, να είσαστε σίουροι, αλλά όμως έχει την ανταμοιβή του… Γιατί μόλις εστεγνώσαν τα δάκρυα άρκεψα να γελώ με περηφάνια γιατί εσυνειδητοποίησα ότι στα δεκαοχτώ μου χρόνια επέρασα τόσες πολλές εμπειρίες οι οποίες αν και επέρασα τες ξεχωριστά, μαζί εσυνεισφέραν στο να πλαστεί τούτο το οποίο τόσο αγαπώ, τούτο το οποίο καταβάθος εκτιμώ αφάνταστα, καμαρώνω και τούτο το οποίο με κάμνει να νιώθω περήφανος… ΕΜΕΝΑ…

Ο τίτλος του βιβλίου είναι ΘΕΡΑΠΕΥΣΕ ΤΑ ΤΡΑΥΜΑΤΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΒΡΕΣ ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ. Έγραψεν το η Lise Bourdeau και στην ελληνική γλώσσα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα. Εάν αγαπάς τον εαυτό σου και είσαι άτομο το οποίο θέλει να εξελίσσεται παρά να μένει στάσιμο, εαν πιστεύεις στο νους υγιής εν σώματι υγιεί, εαν δεν φοβάσαι να δεις τα πάθη σου και το βλέπεις challenging to do so και εαν τέλοσπάντων είσαι φιλοσοφημένο άτομο (λέμε τώρα) προτείνω ανεπιφύλακτα να το διαβάσεις. Για το κλείσιμο, πιστεύω πως το καθετί συμβαίνει για ένα λόγο και πως τον κάθε άνθρωπο που συναντούμε στη ζωή μας, συναντούμεν τον για να μας μάθει και να μας δώσει κάτι.

Θέλω πολλά να ευχαριστήσω τον άνθρωπο ο οποίος έδανεισε μου τούτο το βιβλίο. Θέλω να του πω ότι ήταν εξαιρετικά διδακτικό, ότι εβοήθησε με, ότι έκαμε με να θυμηθώ στιγμές της ζωής μου που επεράσαν και πτυχές του χαρακτήρα μου που εξέχασα, καθώς επίσης να καταλάβω ακόμα πιο πολλά πόσο αγαπώ την Ψυχολογία.

Τελευταίο αλλά σημαντικότερο, θέλω να του ζητήσω συγνώμη τούτου του ανθρώπου που τον έφκαλα έξω που τη ζωή μου χωρίς εξήγηση, αλλά να ξέρει πως το εσκέφτηκα διπλά πριν το κάμω και πως δεν το μετανιώνω…




2 σχόλια:

  1. Εκπλήσσομαι με τα posts σου. Βρίσκω πολλά κοινά στοιχεία με τον δικό μου τρόπο σκέψεως αλλά και με τις συνθήκες, έστω και αν δεν περιγράφεις ακριβός το περιεχόμενο για το οποίο μιλάς…

    Χαίρομαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και εγώ χαίρομαι! :)
    Ένιωσα το μια φορά τούτο στο απόλυτο... Εδιάβαζα ένα μπλοκ και μόλις εδιάβασα μια παράγραφο ενόμιζα ότι εν εγώ που έγραφα στο μπλοκ παλιά και εξέχασα το! Τόση ομοιότητα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή